Η Ρώμη ήταν η "καρδιά" του ρωμαϊκού κράτους και βρισκόταν περίπου στο κέντρο του.
Όλοι οι κάτοικοι, πλούσιοι και φτωχοί, πήγαιναν συχνά στην Ρώμη για να πάρουν μέρος στις γιορτές και τους αγώνες που γίνονταν εκεί.
Το κράτος φρόντιζε να κρατά απασχολημένο το μυαλό τού λαού με βάρβαρα θεάματα, για να μην επαναστατεί ενάντια στις άσχημες συνθήκες ζωής του. Του έδινε δηλαδή "άρτον και θεάματα", όπως έμεινε η έκφραση στην ιστορία.
Ήταν κτισμένη πλάι στον Τίβερη ποταμό...
...στολισμένη με ναούς, ωραία κτήρια...
...και έργα τέχνης.
Στην περίοδο ακμής της αυτοκρατορίας ο πληθυσμός της Ρώμης (πολίτες, δούλοι, ξένοι) πλησίαζε το ενάμισι εκατομμύριο.
Για να καλύψουν τις ανάγκες σε νερό, οι Ρωμαίοι είχαν κατασκευάσει μεγάλα υδραγωγεία και κανάλια μεταφοράς νερού.
Ο λαός έμενε σε μικρά διαμερίσματα σε πολυκατοικίες...
...ενώ οι πλούσιοι σε μονοκατοικίες και βίλες πιο μακριά από το κέντρο, ή στην εξοχή.
Στον Παλατίνο λόφο ήταν κτισμένο το παλάτι των αυτοκρατόρων.
Οι κάτοικοι της υπαίθρου ήταν γεωργοί, βοσκοί, τεχνίτες και μικροέμποροι.
Οι μεγαλοϊδιοκτήτες γεωργοί είχαν μεγάλα αγροκτήματα. Μέσα σε αυτά ήταν κτισμένα τα σπίτια των ιδιοκτητών και κοντά τους υπήρχαν στάβλοι, ορνιθώνες και αποθήκες για τους καρπούς και τις ζωοτροφές. Όλα αυτά τα φρόντιζαν οι δούλοι που έμεναν εκεί.
Οι μικροϊδιοκτήτες καλλιεργούσαν μόνοι τους τα κτήματά τους και ζούσαν από τα λιγοστά προϊόντα της παραγωγής τους.
Τα παιδιά τους συνήθως εγκατέλειπαν την ύπαιθρο και αναζητούσαν εργασία και καλύτερη τύχη
στον στρατό...
... στην πόλη...
... ή στα δημόσια έργα που γίνονταν στην αυτοκρατορία.
Αντίθετα, τα παιδιά των πλουσίων σπούδαζαν, έχοντας ως δασκάλους μορφωμένους δούλους, κυρίως από την Ελλάδα.
Όλοι οι κάτοικοι, πλούσιοι και φτωχοί, πήγαιναν συχνά στην Ρώμη για να πάρουν μέρος στις γιορτές και τους αγώνες που γίνονταν εκεί.
Το κράτος φρόντιζε να κρατά απασχολημένο το μυαλό τού λαού με βάρβαρα θεάματα, για να μην επαναστατεί ενάντια στις άσχημες συνθήκες ζωής του. Του έδινε δηλαδή "άρτον και θεάματα", όπως έμεινε η έκφραση στην ιστορία.
Τα μεγάλα αυτά θεάματα γίνονταν στον ιππόδρομο.
Συχνές ήταν οι μονομαχίες μεταξύ δούλων ή, το ακόμα πιο βάρβαρο θέαμα, οι μονομαχίες δούλων εναντίον πεινασμένων θηρίων.
Μια παράσταση στο Κολοσσαίο
"Πολλά άτομα μονομαχούσαν, ενώ άλλοι πολεμούσαν μεταξύ τους σε ομάδες, στην ξηρά ή στο νερό. Τότε πλημμύρισε ξαφνικά το αμφιθέατρο και έφεραν μέσα άλογα και ταύρους και άλλα κατοικίδια, που είχαν εκπαιδευτεί να κινούνται στο νερό όπως στην στεριά. Έφεραν και ανθρώπους πάνω σε πλοία, οι οποίοι άρχισαν να ναυμαχούν."
Κάσσιος Δίων, Ιστορία της Ρώμης
Μια απάνθρωπη διασκέδαση
"Το πλήθος μετά από κάθε μονομαχία ζητά από τον νικητή που φόνευσε τον αντίπαλό του, να αντιμετωπίσει αμέσως άλλον, ξεκούραστο, που θα καταφέρει να τον φονεύσει. Και ο τελευταίος νικητής φυλάσσεται για μια άλλη σφαγή. Έτσι ο άνθρωπος, πράγμα ιερό για τον άνθρωπο, φονεύεται από τον συνάνθρωπό του για απλή διασκέδαση των θεατών."
Σενέκας, Επιστολές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου